Jakub Markiel urodził się 20 lipca 1911 r. w Łodzi. Kiedy był dzieckiem jego matka odkryła w nim artystyczny talent i posyłała na prywatne lekcje rysunku. Na początku lat trzydziestych ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1933 r. otrzymał stypendium i przeniósł się do Paryża, gdzie mieszkał i kształcił się aż do wybuchu wojny i niemieckiej okupacji.
W 1943 r. odkryto jego żydowskie pochodzenie, w rezultacie był aresztowany i skierowany do obozu w Drancy. 25 czerwca 1943 r. został przywieziony w transporcie Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) nr 55 do KL Auschwitz. Podczas rejestracji w obozie otrzymał numer 126 105. Prawdopodobnie następnego dnia po przywiezieniu został skierowany do podobozu Jawischowitz i zmuszony do pracy w kopalni „Brzeszcze”.
W podobozie Jakub Markiel ujawnił swoje zdolności plastyczne. W 1944 r. na rozkaz kierownika Jawischowitz ozdobił rysunkami korytarze czterech nowo wybudowanych bloków, a także wykonał dwie figury, które zostały ustawione wewnątrz podobozu po obu stronach bramy wejściowej.
Jakub Markiel wykonywał również portrety dla esesmanów i kapo oraz, potajemnie, dla więźniów.
W nocy z 18 na 19 stycznia 1945 r., podczas ostatecznej ewakuacji KL Auschwitz, Jakub Markiel został zmuszony do marszu wraz z pozostałymi więźniami podobozu Jawischowitz do odległego o ponad 50 kilometrów Wodzisławia Śląskiego. 22 stycznia został został przywieziony do KL Buchenwald.
Po wyzwoleniu wrócił do Francji, mieszkał w Paryżu, gdzie – według informacji zamieszczonej na stronie internetowej Galerii 97 w Tel Avivie – zmarł w 2008 r.
