Zygmunt Landau (1898-1962) Naukę malarstwa rozpoczął w Łodzi, w pracowni Jakuba Kacenbogena, następnie w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Stanisława Lentza. Od roku 1919 przebywał w Paryżu. Związany się z kręgiem artystów École de Paris przyjaźnił się z Modiglianim i Kislingiem.
W 1921 po raz pierwszy swoje obrazy zaprezentował na wystawach malarzy żydowskich w Warszawie i w Łodzi. Później wystawiał, m.in. na paryskim Salonie Niezależnych, Salonie Jesiennym. W czasie trwania II wojny światowej mieszkał w Saint-Tropez, następnie przeniósł się do Nicei i Paryża, aby w latch 50. przeprowadzić się do Izraela.
W twórczości artysty dominują przedstawienia kobiet, macierzyństwa oraz tematy idylliczne. Malował pejzaże, we wczesnym okresie zdradzające fascynacje sztuką Cezanne’a, tworzył też kompozycje figuralne, martwe natury, kwiaty oraz portrety.
