Frida Kahlo była meksykańską malarką żyjącą w pierwszej połowie XX wieku. Urodziła się w 1907 roku w rodzinie wielodzietnej na przedmieściach Meksyku. Jej ojciec był artystą – zajmował się fotografią oraz malarstwem. Swoją pasją zaraził córkę, gdy miała osiemnaście lat – od tego czasu Frida porzuciła marzenia o medycynie, aby oddać się uwiecznianiu świata czy to na płótnie, czy w kadrze aparatu.
Jej sztuka wyraźnie nawiązywała do kultury meksykańskiej oraz indiańskiej. W związku z tym często uznawano ją za przejaw prymitywizmu, czyli sztuki naiwnej, a także sztukę folkową czy też surrealistyczną. Artystka już od dziecka miała problemy ze zdrowiem. W wieku sześciu lat przeszła polio, natomiast kilka lat później uczestniczyła w wypadku komunikacyjnym. W jego wyniku doświadczyła bardzo poważnych obrażeń, między innymi złamania kręgosłupa. Chociaż udało jej się, po długotrwałej rehabilitacji, stanąć na nogi, do końca życia zmagała się z bólem będącym skutkiem wcześniejszego zajścia.
