Bolesław Jan Czedekowski (1885-1969). Malarz stosunkowo mało znany w Polsce, ponieważ większość życia spędził za granicą: w Austrii, Francji i Stanach Zjednoczonych. Najdłużej przebywał w Polsce w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Studia artystyczne odbył w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Po ukończeniu uczelni nadal pobierał nauki u znanego polskiego malarza Kazimierza Pochwalskiego. Już wówczas miła opinię wybitnego portrecisty. Wykonywał wizerunki elity społecznej – arystokracji oraz znanych osobistości z kręgów polityki i Kościoła, np. prezydenta Ignacego Mościckiego, kardynała Adama Sapiehy, Sergiusza Prokofiewa, Ralfa Modjewskiego, utalentowanego architekta, syna Heleny Modrzejewskiej. Dał się też poznać jako niezrównany malarz kobiecych aktów. Mówi się, że łącznie Czedekowski namalował blisko tysiąc dwieście portretów. Większość tych Obrazów znajduje się w Paryżu, Wiedniu, Ameryce w posiadaniu osób prywatnych i trudno do nich dotrzeć, tym bardziej że Czedekowski nie prowadził ewidencji swych dzieł.
Niewątpliwie na dojrzały styl artystyczny Bolesława Jana Czedekowskiego miały inspiracje sztuką włoskiego renesansu, XVII-wieczne malarstwo holenderskie oraz XVIII-wieczna twórczość francuska.
Za swoje prace otrzymywał liczne nagrody na wystawach konkursowych, uhonorowany został ronież odznaczeniem francuskiej Legii Honorowej (1934), medalem Cracovia totius Poloniae urbs celeberrima (1964) oraz orderem Odrodzenia Polski (1965).
Największa kolekcja dzieł artysty znajduje się obecnie w kolekcji muzealnej Zamku w Łańcucie. Jego prace są również częścią kolekcji m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie.
Analizując dzieło Jana Bolesława Czedekowskiego zatytułowane „Alegoria” z 1953 roku, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych aspektów.
