Henryk Epstein urodzi się w 1891 roku w Łodzi. W roku 1910 rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, od roku 1912 studiował w Paryżu w Académie de la Grande Chaumière. Początkowo interesował się przede wszystkim postimpresjonizmem, później wszedł w krąg malarzy fowistów. Podczas I wojny światowej zgłosił się do polskich oddziałów wojskowych. Po wojnie przebywał w środowisku paryskich malarzy awangardowych na Montparnasse, związanych z rotundą La Ruche. Zaprzyjaźnił się m.in. z Amedeo Modiglianim, Chaimem Soutinem i Markiem Chagallem. Henryk Epstein malował martwe natury, akty, kompozycje figuralne i pejzaże. We Francji malował rybaków i ich otoczenie, porty, a także martwe natury przedstawiające owoce morza, ryby i ptaki. W połowie lat 30. XX wieku kupił gospodarstwo w okolicach Épernon, gdzie często wyjeżdżał. Ze względu na żydowskie pochodzenie został aresztowany 23 lutego 1944 roku i wywieziony do obozu przejściowego w Drancy, z którego żona i córka próbowały go bezskutecznie wyciągnąć. Transportem nr 69 w dniu 7 marca 1944 przewieziono go do obozu w Auschwitz, gdzie zginął.
Scena rodzajowa przedstawiająca grupę kobiet zgromadzonych na placu lub targu. Centralna postać z parasolką dominuje kompozycję, podczas gdy pozostałe postacie tworzą dynamiczne, swobodne grupy. Styl malarski cechuje się ekspresyjnym konturem, użyciem czerni do rysunku i plamami żywych kolorów. Kolorystyka typowa dla akwareli Epsteina – stonowana z akcentami błękitów, czerwieni, żółci i zieleni.
