Leopold Gottlieb (1879 – 1965) polski malarz i grafik żydowskiego pochodzenia, najmłodszy brat Maurycego Gottlieba. W latach 1896-1902 studiował w krakowskiej ASP u Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Po zakończeniu nauki opuścił Kraków i udał się do Monachium. W 1904 roku zamieszkał na stałe w Paryżu. Był pomysłodawcą powstania w roku 1905 krakowskiej Grupy Pięciu, w skład której weszli także Wlastimil Hofman, Mieczysław Jakimowicz, Jan Rembowski i Witold Wojtkiewicz. W Paryżu wystawiał swoje obraz podczas Salonów, Jesiennego i Niezależnych oraz Société Nationale des Beaux Artes i Tuileries. Brał udział w wystawach organizowanych przez wiedeńską Secesję. W październiku 1914 roku przybył do Krakowa, gdzie wstąpił do Legionów Polskich, służył w tzw. Pułku Piłsudskiego. Zajmował się wtedy m.in. dokumentacją rysunkową życia wojskowego, stworzył liczne portrety żołnierzy. Od 1917 do 1919 roku wystawiał razem z grupą Ekspresjonistów Polskich, później zwanych formistami. Po zakończeniu wojny artysta zamieszkał w Polsce, ale przed rokiem 1920 przeniósł się do Wiednia, a następnie do Niemiec, lecz w 1926 roku powrócił do Paryża. W latach 1929-1930 wystawiał razem z twórcami zrzeszonymi w Stowarzyszeniu Artystów Polskich „Rytm”.