O artystce:
Sylwia Wenska absolwentka Wydziału Architektury Wnętrz ASP w Krakowie. Zajmuje się projektowaniem i wykonywaniem unikatowej odzieży, elementów scenografii oraz wnętrz. Maluje w technice akrylowej, wykonuje rysunki kredkami, w obrazach te techniki przenikają się. Są to najczęściej alegoryczne portrety i wizerunki zwierząt. Uczestniczy w plenerach malarskich i wystawia regularnie swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Ciekawostki:
Święta Teresa z Avila przyszła na świat 28 marca 1515 roku w hiszpańskiej miejscowości Avila. Teresę z Avili ukierunkowała przedwczesna śmierć jej matki, odeszła bowiem gdy Teresa miała zaledwie 12 lat. Tego samego roku oddała się kultowi Dziewicy Maryi. Wówczas jej ojciec zdecydował się oddać córkę pod opiekę augustianek. Teresa upatrywała swych szans w posłudze misjonarskiej, przez co cztery lata później została karmelitanką. Religijne ekstazy przeplatały się Teresie z atakami choroby. Koncentrowała się wtedy jak umiała na dziełach mistyków, czytując je i uważnie studiując – również łącząc lektury z odpowiednimi praktykami duchowymi, takimi jak kontemplacja w wewnętrznym skupieniu. Pociągały ją zwłaszcza dzieła i życiorysy ascetów, takich jak Piotr z Alkantary oraz prace instruktażowe w tym kierunku poczynione przez Ignacego Loyolę. Teresa z Avila twierdziła, że osiąga doskonałe zjednoczenie z Bogiem. Powiedziała, że otrzymuje tak zwany „dar błogosławionych łez”. Otrzymała siłę rozróżniania grzechów ciężkich od lekkich, zdając sobie sprawę z okropności grzechu w ogóle, czy też ściślej – z dziedzicznej natury grzechu pierworodnego. Tymczasem około roku 1556 przyjaciele Teresy z Avili zasugerowali, że jej sukcesy są dziełem diabła. Zaczęła więc umartwiać się na wielką skalę. Była skłonna odejść od zmysłów by zaznać spokoju pochwał niebieskich. Wreszcie ukazał jej się Jezus Chrystus, jednocześnie – jak twierdziła – widzialny i niewidzialny, ale cielesny. Widzenia te miały trwać przeszło dwa lata, w których doznawała bólu duchowo-fizycznego za sprawą tajemnych działań serafina raniącego jej serce złota lancą. Ta wizja została natchnieniem dla dzieła sławnego Berniniego, pt. „Ekstaza świętej Teresy”, znajdującego się w Rzymie, w Kościele Matki Bożej Zwycięskiej. Teresa do końca powtarzała „Panie, pozwól mi cierpieć z tobą albo umrzeć”. Dziełem Teresy było także zreformowanie reguły zakonnej – wniosła bowiem postulat skrajnego ubóstwa i zrzeczenia się dóbr materialnych, co urzeczywistniło się w jej działaniach (założyła 17 zakonów w swej zreformowanej regule). Zmarła w hiszpańskim Alba de Tormes 4 października 1582 roku, zostawiając po sobie piękną schedę.Źródło: https://zyciorysy.info/sw-teresa-z-avila/ | Zyciorysy.info
Święta Teresa z Avila przyszła na świat 28 marca 1515 roku w hiszpańskiej miejscowości Avila. Teresę z Avili ukierunkowała przedwczesna śmierć jej matki, odeszła bowiem gdy Teresa miała zaledwie 12 lat. Tego samego roku oddała się kultowi Dziewicy Maryi. Wówczas jej ojciec zdecydował się oddać córkę pod opiekę augustianek. Teresa upatrywała swych szans w posłudze misjonarskiej, przez co cztery lata później została karmelitanką. Religijne ekstazy przeplatały się Teresie z atakami choroby. Koncentrowała się wtedy jak umiała na dziełach mistyków, czytując je i uważnie studiując – również łącząc lektury z odpowiednimi praktykami duchowymi, takimi jak kontemplacja w wewnętrznym skupieniu. Pociągały ją zwłaszcza dzieła i życiorysy ascetów, takich jak Piotr z Alkantary oraz prace instruktażowe w tym kierunku poczynione przez Ignacego Loyolę. Teresa z Avila twierdziła, że osiąga doskonałe zjednoczenie z Bogiem. Powiedziała, że otrzymuje tak zwany „dar błogosławionych łez”. Otrzymała siłę rozróżniania grzechów ciężkich od lekkich, zdając sobie sprawę z okropności grzechu w ogóle, czy też ściślej – z dziedzicznej natury grzechu pierworodnego. Tymczasem około roku 1556 przyjaciele Teresy z Avili zasugerowali, że jej sukcesy są dziełem diabła. Zaczęła więc umartwiać się na wielką skalę. Była skłonna odejść od zmysłów by zaznać spokoju pochwał niebieskich. Wreszcie ukazał jej się Jezus Chrystus, jednocześnie – jak twierdziła – widzialny i niewidzialny, ale cielesny. Widzenia te miały trwać przeszło dwa lata, w których doznawała bólu duchowo-fizycznego za sprawą tajemnych działań serafina raniącego jej serce złota lancą. Ta wizja została natchnieniem dla dzieła sławnego Berniniego, pt. „Ekstaza świętej Teresy”, znajdującego się w Rzymie, w Kościele Matki Bożej Zwycięskiej. Teresa do końca powtarzała „Panie, pozwól mi cierpieć z tobą albo umrzeć”. Dziełem Teresy było także zreformowanie reguły zakonnej – wniosła bowiem postulat skrajnego ubóstwa i zrzeczenia się dóbr materialnych, co urzeczywistniło się w jej działaniach (założyła 17 zakonów w swej zreformowanej regule). Zmarła w hiszpańskim Alba de Tormes 4 października 1582 roku, zostawiając po sobie piękną schedę.Źródło: https://zyciorysy.info/sw-teresa-z-avila/ | Zyciorysy.info
