Jan Maksymilian Kasprowicz (12 października 1906, Swarzędz – 1 grudnia 1986, Gdynia) był polskim malarzem, grafikiem i profesorem sztuki. Uczeń Wacława Szczeblewskiego w Pomorskiej Szkole Sztuk Pięknych w Grudziądzu, studiował na Wydziale Malarstwa i Witrażownictwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu. Kasprowicz związany był z Gdynią, gdzie od 1935 roku mieszkał i aktywnie działał w środowisku artystycznym. W 1937 został członkiem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków (ZZPAP) w Gdyni, a także Confédération Internationale des Artistes w Brukseli. W latach 1952–1977 pełnił funkcję profesora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie był także prodziekanem i dziekanem Wydziału Malarstwa.
Twórczość Kasprowicza obejmowała malarstwo sztalugowe, ścienne, grafikę i rysunek, z tematyką obejmującą akty, pejzaże miejskie oraz widoki wybrzeża. Jego prace wystawiane były w kraju i za granicą, a on sam otrzymał liczne odznaczenia, w tym Złoty Krzyż Zasługi i Medal 40-lecia Polski Ludowej. Zmarł w Gdyni, gdzie został pochowany na Cmentarzu Witomińskim.