Jan Maksymilian Kasprowicz (12 października 1906, Swarzędz – 1 grudnia 1986, Gdynia) był polskim malarzem, grafikiem i profesorem sztuki. Uczeń Wacława Szczeblewskiego w Pomorskiej Szkole Sztuk Pięknych w Grudziądzu, studiował na Wydziale Malarstwa i Witrażownictwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu. Kasprowicz związany był z Gdynią, gdzie od 1935 roku mieszkał i aktywnie działał w środowisku artystycznym. W 1937 został członkiem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków (ZZPAP) w Gdyni, a także Confédération Internationale des Artistes w Brukseli. W latach 1952–1977 pełnił funkcję profesora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, gdzie był także prodziekanem i dziekanem Wydziału Malarstwa.
Twórczość Kasprowicza obejmowała malarstwo sztalugowe, ścienne, grafikę i rysunek, z tematyką obejmującą akty, pejzaże miejskie oraz widoki wybrzeża. Jego prace wystawiane były w kraju i za granicą, a on sam otrzymał liczne odznaczenia, w tym Złoty Krzyż Zasługi i Medal 40-lecia Polski Ludowej. Zmarł w Gdyni, gdzie został pochowany na Cmentarzu Witomińskim.
Scena Orientalna
22000,00 zł
In stock
Jan Maksymilian Kasprowicz – Scena orientalna
Olej na płotnie. Praca oprawiona w złotą ramę.
Wymiary: 66 x 82 cm, 79 x 95 cm (z ramą)
Sygnatura: p.d. 'J.M. Kasprowicz’
Obraz przedstawia scenę z życia orientu, w której dwaj mężczyźni, ubrani w bogato zdobione stroje, dyskutują, stojąc przed dwiema półnagimi kobietami. Jest to typowa scena w stylu orientalizmu, kierunku sztuki XIX i początku XX wieku, który fascynował się kulturą Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i Azji.
Obraz można interpretować jako scenę z haremu lub targu niewolników, co było częstym motywem w sztuce orientalizmu. Mężczyźni mogą reprezentować handlarzy lub kupców, a kobiety – oferowane do sprzedaży lub prezentowane jako element ich własności. Tego rodzaju przedstawienia były popularne w europejskiej sztuce XIX wieku, gdzie kultura orientalna była idealizowana i romantyzowana, ale jednocześnie traktowana z wyższością i często stereotypowo.
Sposób, w jaki artysta przedstawił kobiety – jako obiekty erotyczne, pasywne, obserwujące mężczyzn – jest typowy dla sztuki orientalizmu, gdzie kobiety z Dalekiego Wschodu były często przedstawiane jako egzotyczne i tajemnicze, a jednocześnie podporządkowane.
Kasprowicz był znany ze swoich prac inspirowanych orientem, co wpisuje się w jego twórczość i zainteresowania tematyką orientalną, szczególnie w kontekście realistycznego przedstawiania scen życia codziennego z egzotycznych krajów.
Kompozycja, użycie światła oraz detale odzieży i biżuterii podkreślają mistrzostwo techniczne artysty, a jednocześnie odzwierciedlają jego fascynację kulturą orientu.
