Jakub Zucker, urodzony w Radomiu w Polsce w 1900 roku i znany także jako Jacques Zucker, był wybitnym malarzem, ilustratorem i pisarzem.
W wieku 13 lat Zucker uciekł do Palestyny i po 1913 roku uczęszczał do tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych Bezalel. W 1925 roku przeniósł się do Paryża, gdzie studiował w Academie Julian i Colarossi. Od 1927 roku wystawiał swoje prace w Salonie Jesiennym i des Tuileries. Po II wojnie światowej przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie kontynuował swoją karierę artystyczną, tworząc sceny rodzajowe związane z folklorem żydowskim, pejzaże, portrety oraz martwe natury.
Podczas I wojny światowej Zucker wstąpił do brytyjskiej Brygady Żydowskiej, walcząc o wyzwolenie Palestyny. Po wojnie, w 1922 roku, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował swoją artystyczną karierę, zdobywając uznanie dzięki swoim pejzażom, portretom oraz kompozycjom figuralnym, często nawiązującym do żydowskich motywów.
Zucker był ceniony za swój ekspresjonistyczny styl, inspirowany zarówno niemieckimi i austriackimi ekspresjonistami, jak Oskar Kokoschka czy Ludwig Kirchner, jak i pejzażami Chaima Soutine’a oraz francuskimi malarzami takimi jak Vuillard czy Bonnard. Jego prace były wystawiane w najważniejszych galeriach i muzeach w Stanach Zjednoczonych oraz w Europie, a jego dzieła znajdują się w zbiorach wielu prestiżowych instytucji, w tym w Museum of Modern Art w Nowym Jorku czy w Israel Museum w Jerozolimie.
Artystyczne credo Zuckera najlepiej oddają jego własne słowa: „Nie maluję dla pieniędzy, ani z poczucia obowiązku, ani żeby odnieść sukces i zdobyć rozgłos. Maluję na chwałę Boga, w podzięce za wszelkie łaski, którymi mnie obdarzył. Maluję dla siebie, ponieważ sztuka to najpewniejsza droga do wolności, ucieczka od życiowych problemów”
Zucker zmarł w Nowym Jorku w 1981 roku, zostawiając po sobie bogate dziedzictwo artystyczne, które kontynuuje inspirować kolejne pokolenia.