Po kąpieli

Suzanne Valadon (1865, Bessines-sur-Gartempe – 1938, Paryż) Francuska malarka i graficzka związana z Montmartre’em. Zanim zaczęła tworzyć, była jedną z najsłynniejszych modelek fin-de-siècle’u – pozowała m.in. Puvis de Chavannesowi, Degasowi i Renoirowi (uwieczniona m.in. w „Tańcu w Bougival”). Samouk; rysunku i technik graficznych uczyła się pod okiem Degasa, który jako pierwszy docenił jej talent i zachęcił do pracy w akwaforcie i litografii. W życiu prywatnym związana m.in. z Erikem Satie; matka malarza Maurice’a Utrilla. Od lat 90. XIX w. regularnie wystawiała na paryskich salonach, a po 1909 roku skupiła się na monumentalnych aktach, scenach kąpielowych, macierzyństwie, martwych naturach i portrecie. Charakterystyczne dla jej stylu są mocny, pewny kontur, syntetyczna plama, brak idealizacji i afirmacja cielesności. Jedna z pierwszych artystek, które z feministyczną świadomością odwróciły ról płciowych w sztuce, przedstawiając kobiece ciało bez uprzedmiotowienia. Dziś jej prace znajdują się w kolekcjach Musée d’Orsay, Centre Pompidou, The Metropolitan Museum of Art i wielu muzeów na świecie.