Joachim Weingart (1895–1942)
Artysta, który malował ciszę i światło – zapomniany głos Szkoły Paryskiej
Joachim Weingart urodził się w 1895 roku w Przemyślu, w żydowskiej rodzinie zasymilowanej z polską kulturą. Od najmłodszych lat zdradzał ogromną wrażliwość estetyczną – jego zainteresowanie sztuką szybko przerodziło się w świadomą pasję. Studia artystyczne rozpoczął najpierw w Berlinie, a później w Wiedniu, gdzie chłonął nowoczesne kierunki europejskiej sztuki przełomu wieków. Jednak to Paryż lat 20. okazał się dla niego miejscem przełomowym – i to właśnie tam rozkwitła jego dojrzała twórczość.
Do francuskiej stolicy przyjechał razem ze swoim przyjacielem, malarzem Zygmuntem Menkesem. Oboje dołączyli do grona twórców skupionych wokół École de Paris – zjawiska artystycznego, które przyciągało utalentowanych malarzy z całej Europy. Weingart, choć nie był w centrum awangardowych manifestów, rozwijał własny styl, oparty na czułości, subtelnej ekspresji i nastroju. Malował portrety, kobiece akty, dzieci, sceny rodzinne, a także melancholijne pejzaże i martwe natury. Jego prace cechowała miękka linia, zgaszona paleta barw i refleksyjny nastrój.
W latach 30. jego twórczość została dostrzeżona przez legendarną postać paryskiego rynku sztuki – marszanda René Gimpela, który wprowadził jego dzieła do obiegu galerii i kolekcji we Francji i Wielkiej Brytanii. Po śmierci artysty wiele z jego prac trafiło do renomowanej londyńskiej galerii Gimpel Fils. Jednym z zachowanych dzieł jest rysunek tuszem pt. „Group of figures” – kompozycja na papierze, o wymiarach 57 x 45 cm, sygnowana przez artystę w prawym dolnym rogu. Praca pochodzi z kolekcji rodziny artysty i nosi numer katalogowy GF16403.
Joachim Weingart wystawiał w prestiżowych paryskich salonach, m.in. w Salon d’Automne, a także w galeriach w Polsce, gdzie na krótko powrócił w latach 30. Jego nazwisko pojawiało się obok innych mistrzów – takich jak Mela Muter, Henryk Epstein czy Eugeniusz Zak.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie. Po wybuchu II wojny światowej został uwięziony we lwowskim getcie, gdzie zginął około 1942 roku. Dokładne okoliczności jego śmierci nie są znane.
Dziś Joachim Weingart jest wciąż odkrywany na nowo. Jego sztuka – kameralna, pełna wyczucia – staje się świadectwem nie tylko talentu, ale i wewnętrznego świata artysty, który malował ciszę, światło i melancholię codzienności.
English 
Polski